W pierwszy poniedziałek czerwca przed włocławską publicznością zaprezentował się młody, wszechstronnie utalentowany muzycznie: organista, kompozytor i improwizator Maciej Zakrzewski.
Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w klasie organów prof. Romana Peruckiego i Dr Hanny Dys, obecnie asystentem w klasie organów macierzystej uczelni. Swoje umiejętności doskonalił uczestnicząc w wielu kursach mistrzowskich interpretacji muzyki organowej oraz kursach improwizacji. Jest utytułowanym laureatem wielu polskich i międzynarodowych konkursów organowych. Zdobył I nagrodę na VII Międzynarodowym Konkursie Muzyki Organowej im. J. P. Sweelincka w Gdańsku w 2009 roku, zajął także IV miejsce na konkursie „Premio Elvira di Renna” we Włoszech w 2008 roku. W roku 2010 otrzymał „Złoty Laur Młodego Organisty” na XXXIII Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej w Giżycku.
Wraz ze swym zespołem „Concitato” zdobył pierwszą nagrodę na VII Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Dawnej w Malborku w 2009 roku. Koncertuje jako solista i kameralista w kraju i za granicą, m. in. w Irlandii, Niemczech, Austrii, Litwie, Łotwie, Szwecji. Współpracuje z wieloma orkiestrami i chórami. Ma w swoim dorobku nagrania płytowe. Brał udział w nagraniu Sonat kościelnych W. A. Mozarta prowadzonym przez Maxima Vengerova. W dorobku kompozytorskim Macieja Zakrzewskiego znajdują się głównie utwory organowe, jak również dzieła na orkiestrę kameralną.
Motywem przewodnim programu recitalowego była muzyka XIX-wiecznego romantyzmu i nurtu neoromantycznego. Recital rozpoczęły dzieła wielkich symfoników tego okresu: „Preludium i fuga g–moll” Johannesa Brahmsa i „Evocation a la Chapelle Sixtine” Franza Liszta. Szczególnie interesująco zabrzmiało „Wspomnienie Kaplicy Sykstyńskiej”, inspirowane tematami utworów: Miserere Gregorio Allegriego i motetu Ave verum Wolfganga Amadeusa Mozarta. Kompozycja Liszta zawiera swoisty program filozoficzny, jakim jest muzyczne przedstawienie zmagania się w świecie dobra i zła, dramatu grzechu i cierpienia oraz kojącego i przyciągającego Miłosierdzia Bożego. Obok tych przejmujących, romantycznych dzieł zabrzmiały także niezwykle barwne miniatury organowe libańskiego kompozytora Naji Hakima „Nos autem” i „Ave maris stella” z cyklu „Esquisses Gregoriennes”. Ciekawym punktem programu recitalu był utwór Macieja Zakrzewskiego „Love”, pochodzący z cyklicznego dzieła „The Allegories”. Kompozycja, w której, jak określa to sam jej twórca, tematy współczesnej cybernetycznej codzienności stykają się z odwiecznymi pytaniami o sens życia człowieka. Zwieńczeniem koncertu była IV Sonata organowa a–moll Josepha Rheinbergera.
Recital Macieja Zakrzewskiego wypadł bardzo interesująco. Artysta wykazał się doskonałą sprawnością techniczną, którą, co istotne, całkowicie podporządkował muzyce. Bez trudu pokonał zawiłości techniczne i artykulacyjne utworów. Interpretacje dzieł Bacha cechowała czytelna retoryka, precyzja i dyscyplina w oddaniu bogactwa detali polifonicznej faktury. Pozostałe pozycje programu również wypadły okazale. Szczególnie umiejętnie prowadzona była narracja w cyklicznych dziełach Brahmsa i Rheinbergera. W Lisztowskim dziele pod palcami i w wyobraźni artysty rozwój napięcia dynamicznego i emocjonalnego w naturalny sposób osiągnął punkt kulminacyjny. Swoboda, lekkość i dynamizm gry, połączone z niezwykłą muzykalnością sprawiły, że jego prezentacji słuchało się z prawdziwą przyjemnością.
ks. Janusz Drewniak
Komentarze (0)