Przemoc domowa jest czymś, z czym wielu z nas spotyka się na co dzień, nie rzadko udając, że nas nie dotyczy. Jej ofiary, zamknięte w świecie, w którym próbują zracjonalizować sobie działanie sprawców, powoli staczają się w otchłań. Otchłań, gdzie ich człowieczeństwo i emocje stają się zakładnikami sprawców. Gdzie powoli rodzi się poczucie beznadziei, przeplatanej wiarą w lepsze jutro. Ofiary czekają na naszą pomoc, ale i ona jest bezcelowa, jeśli w nich samych nie pojawi się chęć zmiany. Ta, jest możliwa.
Przemoc fizyczna, słowna, seksualna to rzeczywistość, w której porusza się wiele polskich rodzin, także we Włocławku. Wiele z nich otacza sprawców „opieką” łudząc się nadzieją na zmianę, która nie nadchodzi. Miesiące, a czasem nawet lata upokorzeń zmieniają u ofiary postrzeganie siebie. Zaczyna ona stopniowo przejmować taki obraz własnej osoby, jaki wmawia jej oprawca. W takiej sytuacji jedynym wyjściem jest zwrócenie się do instytucji, które dysponują środkami prawnymi pomagającymi karać sprawców przemocy.
Prośba o pomoc, zwrócenie się do innych, by pomogli nam odnaleźć siebie na nowo i sprawili, by nasze życie przestało być zdominowane przez agresora, nie jest czymś złym. To instytucje posiadają narzędzia, dzięki którym możemy na nowo budować swoje życie i relacje. Jeśli więc, w naszym codziennym życiu spotykamy się z przemocą, jeśli nasz partner, lub inny członek rodziny stosuje ją wobec nas, możemy liczyć na pomoc z zewnątrz.
Nim zwrócimy się o nią, warto zadać sobie kilka prostych pytań, które przekonają nas (lub nie) o tym, że jesteśmy ofiarami. O przemocy domowej mówimy wtedy, gdy:
jest intencjonalna co oznacza, że działania sprawcy są świadome i zamierzone;
jest rodzajem relacji, w której jedna ze stron podporządkowana jest drugiej – sprawca wykorzystuje swoją przewagę fizyczną, psychiczną, ekonomiczną lub społeczną, aby zdominować ofiarę;
jest relacją, w której sprawca podejmując działania lub ich zaniechując narusza prawa i dobra osobiste ofiary;
wreszcie- powoduje ona szkody fizyczne i psychiczne oraz wywołuje cierpienie u osoby, która doznaje przemocy.
Przemoc o jakiej mowa ma wiele twarzy. Najłatwiej i najczęściej rozpoznajemy przemoc fizyczną. Jednak bicie, kopanie, szarpanie, popychanie, ciągnięcie za włosy, poszturchiwania i w konsekwencji siniaki, złamania, to tylko najbardziej widoczny jej aspekt. Nie musi do niego dochodzić, by mówić o wystąpieniu przemocy w rodzinie. Ta może polegać także na:
Przemocy psychicznej – co oznacza naruszanie godności osobistej ofiary. To najczęstsza forma przemocy w rodzinie i określa najszerszy wachlarz zachowań – od codziennej krytyki i upokarzania, po wyzwiska, groźby, zastraszanie, szantażowanie (np. zabraniem dzieci, samobójstwem), nękanie, śledzenie, stawianie zakazów (np. wychodzenia z domu, kontaktowania się z rodziną, przyjaciółmi).
Przemocy seksualnej – gdy mamy do czynienia z naruszaniem sfery seksualnej ofiary, tzn. siłą lub groźbami zmuszana jest do współżycia, gwałci lub nakłania do innych praktyk seksualnych wbrew jej woli. Do przemocy seksualnej zalicza się także głośne komentowanie wyglądu drugiej osoby, wyśmiewanie go, ocenianie sprawności seksualnej itp.
Przemocy ekonomicznej – czyli naruszaniem własności ofiary lub jej zaniedbanie. Takie zachowanie to okradanie, celowe niszczenie czyjejś własności, zabieranie pieniędzy, dokumentów, zaciąganie pożyczek na wspólne konto bez wiedzy lub pozwolenia drugiej osoby, zmuszanie do spłacania długów, wyprzedawanie wspólnego majątku bez wcześniejszego uzgodnienia itp. Przemoc ekonomiczna to też zaniedbywanie dzieci przez rodziców – niezapewnianie im godziwych warunków do życia, pozbawianie jedzenia, odzieży, brak opieki w chorobie, brak wsparcia psychicznego i materialnego.
Jeśli czujemy się ofiarą przemocy, jeśli odnajdujemy zachowania naszego oprawcy na liście powyżej, nie powinniśmy łudzić się, że jutro będzie inne i przede wszystkim, nie powinniśmy przyjąć jego spojrzenia, w którym to my a nie on, jest winny sytuacji. To nieprawda. Powinniśmy szukać pomocy i jeśli tego naprawdę chcemy, jest ona na wyciągnięcie ręki.
W 2014 roku we Włocławku powołany został Zespół Interdyscyplinarny Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie we Włocławku. Zespół tworzą przedstawiciele
- Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie we Włocławku,
- Miejskiej Komisji Rozwiazywania Problemów Alkoholowych,
- Komendy Miejskiej Policji,
- Urzędu Miasta,
- Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej we Włocławku,
- Miejskiego Zespołu Opieki Zdrowotnej we Włocławku,
- Sądu Rejonowego,
- Zespołu Kuratorskiej Służby Sądowej Sądu Rejonowego
- przedstawiciele organizacji pozarządowych.
Siedzibą Zespołu jest- Sekcja Specjalistycznej Pomocy Rodzinie i Interwencji Kryzysowej MOPR ul. Żytnia 58 we Włocławku. To właśnie tu integrowane i koordynowane są działania różnych podmiotów uprawnionych do interwencji i pomocy w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz specjalistów działających w tej dziedzinie.
Zadanie to realizowane jest m.in. w ramach procedury „Niebieskie Karty”. To najprostszy sposób, by zasygnalizować, że w naszej rodzinie nie czujemy się bezpiecznie. Procedura obejmuje ogół czynności podejmowanych i realizowanych przez przedstawicieli jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, Policji, oświaty i ochrony zdrowia, w związku z uzasadnionym podejrzeniem zaistnienia przemocy w rodzinie. Interdyscyplinarne podejście do realizacji procedury „Niebieskie Karty” ma na celu zintensyfikowanie działań wszystkich służb na rzecz poprawy sytuacji osoby dotkniętej przemocą w rodzinie. To może być nasz pierwszy krok, do wyzwolenia z przemocy.
Wypełnienie Formularza „Niebieska Karta – część A” nie jest równoznaczne ze złożeniem zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, nie stanowi podstawy do wszczęcia postępowania karnego. Natomiast w przypadku złożenia zawiadomienia i wszczęcia postępowania może ona zostać wykorzystana jako dowód procesowy.
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów wszczęcie procedury następuje na skutek stwierdzenia podejrzenia, że osoba została dotknięta przemocą w rodzinie – osoba uprawniona wypełnienia po prostu odpowiedni formularz. Pamiętajmy, że procedura „Niebieskiej Karty” może być wszczęta bez zgody osoby doświadczającej przemocy.
Nasza sytuacja będzie analizowana i możemy być pewni, że specjaliści przyjrzą się jej dokładnie. To oni mogą podjąć decyzję o zakończeniu pracy w grupie roboczej. Sporządzają wtedy informację o zakończeniu działań grupy roboczej, którą przedkładają do akceptacji i podpisu Przewodniczącemu Zespołu Interdyscyplinarnego. Przypadki wątpliwe, co do zasadności zakończenia procedury mogą być analizowane na posiedzeniu Zespołu Interdyscyplinarnego Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie.
Zakończenie procedury „Niebieskiej Karty” następuje tylko z dwóch powodów:
1. Ustania przemocy w rodzinie i uzasadnionego przypuszczenia o zaprzestaniu dalszego stosowania przemocy w rodzinie oraz po zrealizowaniu indywidualnego planu pomocy
2. albo rozstrzygnięcia o braku zasadności podejmowania działań.
O Zakończeniu procedury powiadamia się podmioty uczestniczące w procedurze jak również osobę, wobec której istniało podejrzenie, że doznawała przemocy w rodzinie.
Zakończenie procedury może nastąpić w sytuacjach zgodnego oświadczenia wszystkich podmiotów uczestniczących w procedurze o zaistnieniu okoliczności uzasadniających jej zakończenie.
To jednak nie jest jedyny sposób, w który możemy szukać pomocy. Na terenie Województwa Kujawsko-Pomorskiego działa telefon "Kujawsko-Pomorskiej Niebieskiej Linii - Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie”, na który można dzwonić pod bezpłatny numer 800 154 030. "Kujawsko – Pomorska Niebieska Linia - Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie", obsługiwana jest przez wykwalifikowanych konsultantów, nad którymi merytoryczny nadzór sprawuje Biuro Wsparcia Rodziny i Przeciwdziałania Przemocy.
Pod bezpłatnym numerem telefonu, dyżurują każdego dnia prawnik i psycholog. Linia działa w ramach projektu „Niebieska Sieć”, polegającego na budowie sieci punktów pomocy ofiarom przemocy. Pod wskazany numer dzwonić można każdego dnia, w godzinach od 17.00 do 21.00. Możliwe są spotkania osobiste - po wcześniejszym, telefonicznym umówieniu się. Pomoc można uzyskać także drogą e-mailową pod adresem niebieskalinia@kujawsko-pomorskie.pl
Komentarze (0)