W czasach, kiedy je produkowano i jeździły po ulicach, mogły budzić westchnienia lub uśmieszki drwiny. Dziś nierzadko cieszą się statusem kultowych, a ich ceny na rynku sięgają niebotycznych pułapów i stale rosną. Mowa oczywiście o klasycznych modelach samochodów. Za takie uważa się również te, które stanowiły dzieło polskiego przemysłu motoryzacyjnego.
Klasyki motoryzacji odznaczają się nie tylko niemożliwym do podrobienia stylem oraz wspaniałym klimatem. Stanowią świetną inwestycję, ich ceny bowiem stale rosną. Nawet, jeśli na renowację danego egzemplarza trzeba wydać pokaźną kwotę, przy odsprzedaży zwróci się ona z naddatkiem. Dzieje się tak oczywiście dlatego, że samochodów takich jest już bardzo mało. Dotyczy to również klasycznych modeli polskiej motoryzacji. Niewiele ich dotrwało do naszych czasów - pokonały je wiek, intensywna eksploatacja, a często, niestety, również zaniedbania i ignorancja właścicieli. Toteż obecnie zabytkowe samochody polskiej produkcji, zwłaszcza modele cieszące się opinią kultowych, stanowią nie perełki, lecz prawdziwe perły na rynku. Przyjrzyjmy się kilku spośród nich.
Oczywiście, kupno każdego samochodu używanego, niezależnie od jego wieku, powinno być poprzedzone sprawdzeniem stanu technicznego oraz weryfikacją jego historii. Aby ją poznać, koniecznie sprawdź VIN.
Fiat 126p
Bodajże najmocniej kojarzony z Polską samochód, popularnie - a od 1997 r. oficjalnie - zwany Maluchem. Ten trzydrzwiowy (acz w Austrii powstawał również dwudrzwiowy fastback - wersja Steyr) hatchback klasy A był polską wersją włoskiego samochodu, następcy Fiata 500. Produkowany był w latach 1972-2000, z czego w Polsce (w Tychach oraz w Bielsku-Białej) od 1973 r. W swojej historii model przeszedł kilka znaczących faceliftingów, poprawie ulegała stylistyka (zwłaszcza wnętrza), wyposażenie i stosowane technologie. Zawsze jednak Malucha wyróżniał charakterystycznie dzwoniący silnik umieszczony z tyłu i tylny napęd. Jeśli chodzi o jednostki napędowe, dostępne były: R2 594 cm3 - 23 KM, R2 652 cm3 - 24 KM, R2 703 cm3 - 25,2 KM (model znany jako 126 BIS), B2 643 cm - 25 KM (Steyr-Puch 126, wersja austriacka).
FSO/FSM Syrena 100, 101, 102, 103, 104, 105
To z kolei czysto polska konstrukcja, w dodatku cała rodzina samochodów osobowych i dostawczych, produkowana w latach 1957-83, najpierw przez Fabrykę Samochodów Osobowych w Warszawie, następnie (od 1972 r., pod marką FSM) przez Fabrykę Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Białej. Auto występowało w trzech typach nadwozia: jako dwudrzwiowy sedan, dwudrzwiowy pickup oraz dwudrzwiowy furgon. Umieszczony z przodu, ustawiony wzdłużnie silnik napędzał, w połączeniu z czterobiegową skrzynią manualną, przednią oś. Jednostek napędowych było całkiem sporo: S-15 po pojemności 746 cm3 i mocy 27 KM, S-150 o pojemności 746 cm3 i mocy 30 KM, S-31 o pojemności 842 cm3 i mocy 40 KM lub AWE 312 o pojemności 992 cm3 oraz mocy 45 KM.
FSO Warszawa
Pierwszy samochód osobowy produkowany seryjnie w Polsce po zakończeniu II wojny światowej był po prostu bliźniakiem radzieckiej M20 Pobiedy, przy czym warszawska Fabryka Samochodów Osobowych stopniowo rozwijała konstrukcję. Auto produkowane było w latach 1951-73, początkowo jako czterodrzwiowy fastback (zwany "garbusem", "garbuską" lub "warszawianką"), od 1964 r. jako czterodrzwiowy sedan, zaś rok później wprowadzono na rynek wersję kombi. Dostępny był również, od 1958 r., użytkowy pickup. Pod maską pracował silnik R4 2,1 litra SV M-20 o mocy 50 KM, zaś od 1962 r. - R4 2,1 litra OHV S-21 generujący 70 KM. Skrzynie biegów były dwie: o trzech oraz czterech przełożeniach.
FSC ŻUK
To z kolei rodzina samochodów dostawczych, produkowanych w latach 1959-1998. Model ten zaprojektowano na bazie FSO Warszawy, z którą Żuk dzielił podwozie, silniki (z wyjątkiem 4C90 o mocy 70 KM) i układ jezdny. Z biegiem czasu, zwłaszcza w latach 70., przeprowadzano kolejne modernizacje, wprowadzając między innymi mocniejsze oraz oszczędniejsze jednostki napędowe oraz nowe skrzynie biegów, unowocześniano również stylistykę nadwozia.
Komentarze (0)