Organistą, który zainaugurował XXXI cykl Katedralnych Koncertów Organowych był Waldemar Krawiec. Artysta reprezentuje śląskie środowisko muzyczne. Pracą artystyczną i pedagogiczną jest związany z Zabrzem. Magisterskie oraz podyplomowe studia w zakresie gry na organach odbył w Akademii Muzycznej w Katowicach pod kierunkiem prof. Juliana Gembalskiego.
Umiejętności w zakresie interpretacji muzyki organowej doskonalił podczas licznych kursów mistrzowskich w Polsce, Niemczech i Belgii. W 1994 r. otrzymał wyróżnienie na I Międzynarodowym Konkursie Organowym im. Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu za najlepsze wykonanie utworu „Mater dolorosa”. Koncertuje jako solista i kameralista w kraju i za granicą, m. in. w Niemczech, Włoszech, Austrii, Czechach, Słowacji, Finlandii i na Łotwie. W kręgu jego szczególnych zainteresowań jest muzyka kompozytorów tworzących na Śląsku. Prowadzi klasę organów w PSM II stopnia w Zabrzu. Jest również wykładowcą w Studium Muzyki Kościelnej w Gliwicach.
Program recitalu obejmował szerokie spektrum muzyki minionych wieków, począwszy od wczesnego baroku, po muzykę współczesną. Koncert rozpoczęło „Preludium in D” Dietricha Buxtehudego (1637-1707). Z dużym zainteresowaniem publiczność wysłuchała rzadko prezentowanych utworów XVIII-wiecznego włoskiego kompozytora Giovanniego Battisty Martiniego (1706-1784). Z jego dorobku zabrzmiały liturgiczne formy stanowiące strukturę mszy: „Toccata per l' Offertorio”, „Elevazione”, „Post Comunio” oraz „Toccata per il Deo gratias”. Interesująco zabrzmiały także dwa fragmenty mszy weselnej („Messe de Mariage”) Theodore Dubois (1837-1924): „Invocation” i „Laus Deo”. Dopełnieniem muzyki XIX wieku było „Andante D-dur” Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego (1809-1847) oraz” Toccata d-moll” op.59 nr 5 Maxa Regera (1873-1916).
Ciekawym utworem pod względem estetyki i faktury okazała „I Sonata G-dur” op. 44 Wilhelma Rudnicka (1850-1927), której fragment (cz. I Allegro) publiczność włocławska miała okazję wysłuchać po raz pierwszy. Niezwykle spektakularnie, wręcz brawurowo zabrzmiały Wariacje „Chrisus Vincit” współczesnego kanadyjskiego kompozytora Denisa Bedarda, które zakończyły włocławski występ Waldemara Krawca. Zróżnicowany stylowo repertuar zabrzmiał pod palcami Waldemara Krawca niezwykle precyzyjnie i zgodnie z prawidłami swej epoki. Koncert został bardzo dobrze przyjęty przez tłumnie przybyłą włocławską publiczność. Interpretacje artysty były dokładnie przemyślane, ciekawe pod względem artykulacji, tchnęły mnogością dynamicznych odcieni, a nade wszystko udramatyzowane wkładem własnych emocji.
(Informacja prasowa organizatora)
Komentarze (0)