W poniedziałek 17 czerwca we Włocławskiej katedrze odbył się recital Władysława Szymańskiego. Wykonawca szóstego, zarazem ostatniego recitalu odbywającego się w ramach XXX Katedralnych Koncertów Organowych.
Koncert dowiódł, że Władysław Szymański jest artystą o znakomitej technice, olbrzymiej wyobraźni i wrażliwości muzycznej oraz wspaniałym poczuciu dramaturgii wykonywanych dzieł. Swoim interpretacjom nadał postać gruntownie przemyślanej i wyrażonej emocjonalnie muzycznej wypowiedzi.
W bachowskiej „Fantazji i fudze” oddał dobitnie ducha barokowej epoki. W świat zadumy i romantycznej sonorystyki wprowadził publiczność cyklem wariacyjnym Köhlera, którego premierowego wykonania włocławska publiczność wysłuchała z ogromną przyjemnością. Artysta wydobył odmienny charakter każdej wariacji, zachowując przy tym ciągłość formy; doprowadził ponadto do imponującej dynamicznie i fakturowo kulminacji.
Niezwykle liryczne i refleksyjne zabrzmiało „Ave Maria” Liszta, w którym pod rękami artysty instrument śpiewał! Żywiołowo i z prawdziwie romantycznym blaskiem wykonał “Rondo” Giovanniego Morandi. Ostatnim akordem muzycznego wieczoru w katedrze była „Sonata” Mendelssohna, utwór dojrzały, który cechuje dyscyplina klasycznej formy w połączeniu z romantyczną ekspresją wyrazu.
Jego interpretacja zachwyciła nowatorskimi pomysłami i przekonującym wykonaniem odznaczającym się dużym ładunkiem emocji. Zachwyciły znakomite proporcje brzmieniowe, kontrasty dynamiczne oraz przemyślana narracja muzyczna. Pięknie wykonane nie tylko tego finałowego dzieła wzbudziło szczery entuzjazm publiczności.
(Autor. Janusz Drewniak)
Komentarze (0)